วันเสาร์ที่ ๑๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

ช่างตัดผม

.....หน้าฝนมาถึงแล้วล่ะ......

ดูข่าวในทีวี เค้าบอกว่าปีนี้เข้าสู่ฤดูฝนเร็วกว่าปกติ....
แต่คนแถวบ้านบอกว่า ปีนี้หน้าฝนมาเร็ว เพราะทุกปี วันเปิดเทอมของเด็กนักเรียนฝนถึงจะตก แต่ปีนี้ฝนตกก่อนที่จะเปิดเทอม.... ( เกี่ยวกันมั๊ยนี่ !!! )
พอเข้าสู่หน้าฝน รู้สึกรำคาญเป็นบ้าเลยที่พอโดนฝนนิดหน่อย ต้องสระผมอีกแล้ว....ยิ่งผมยาวๆนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ไอ้เรื่องสระน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่พอจะทำให้มันแห้งนี่สิ ...น่าเบื่อเป็นบ้า ถ้าใช้ไดร์ ก็กลัวผมแห้งเกิน...ถ้าปล่อยให้ผมแห้งเอง ก็กลัวผมแตกปลาย โอ๊ย !!!! ยุ่งเป็นบ้าเลย
วันนี้เลยได้ฤกษ์ เข้าเมืองไปตัดผม...ร้านที่ไปตัด เป็นร้านเล็กๆ อยู่ในหมู่บ้าน สุดซอยเลย.....ไม่รู้ไปเจอได้ไง ??? ...ลูกน้องช่วยสระ ช่วยไดร์ก็ไม่มี จัดการเองคนเดียวเสร็จสรรพ แต่ฝีมือไม่ต้องพูดถึง เข้าขั้นเซียน อิอิ...ซอยผมงี้ ละเอียดยิบเลย....เคยเปลี่ยนร้าน ไปอีกร้านหนึ่งที่ช่างไปเรียนที่อังกฤษมา ...ช่างยังชมเลยว่าไปซอยที่ไหนมา ฝีมือดีนะเนี่ย.....เปรียบไปก็คงเหมือนๆในหนังจีน ที่เป็นปรมาจารย์ทางด้านจอมยุทธ แต่แฝงกายในคราบยาจก...
พอนั่ง ให้ช่างจัดการกะผมตัวเอง....พอตัดเสร็จ ช่างชมใหญ่เลย บอกว่า ทรงนี้สวยมาก ตัวช่างเองยังอยากทำเลย แต่ช่างไม่รู้จะทำยังไง เพราะเคยไปตัดร้านอื่น ผมออกมาชี้โด่เด่ไม่เป็นทรง จะบอกให้เค้าตัดยังไง ก็ไม่กล้าบอก เดี๋ยวช่างที่ทำให้จะไม่พอใจ
เลยถามไปว่า แล้วเป็นช่างตัดผมเองแบบนี้ เวลาจะตัดผมทำยังไงล่ะ !!!......ช่างเค้าบอกว่า ก็เคยตัดให้ตัวเองเหมือนกันนะ ฉับเดียว!!!!!......ผมหายไปครึ่งหัว !!!!! จากนั้นเลยปล่อยให้มันยาวไปเรื่อยๆ ยาวเกินไปก้อเล็มๆปลายออกเอง
~~~ เป็นซะงั้นเลย ช่างตัดผมนี่เหมือนเวลาผงเข้าตา......
.....เขี่ยผงให้คนอื่นได้ แต่กลับเอาผงออกจากตาตัวเองไม่ได้ ~~~